سیستم نرلگیری با زنجیر غیرفلزی، تحول مهندسی قابل توجهی در فناوری تهنشینی محسوب میشود و به جای زنجیرهای سنتی فولادی، از زنجیرهایی ساخته شده از پلاستیکهای مهندسی با عملکرد بالا یا مواد کامپوزیتی استفاده میکند. این نوآوری مستقیماً به روی دو عامل اصلی خرابی سیستمهای متداول یعنی خوردگی، وزن زیاد و نیاز به روانکاری مداوم تمرکز دارد. زنجیر غیرفلزی به طور کامل در برابر خوردگی الکتروشیمیایی و شیمیایی مقاوم است و بنابراین برای محیطهای فاضلاب حاوی هیدروژن سولفید، کلریدها یا ترکیبات اسیدی ایدهآل است. روانی ذاتی آن اجازه میدهد تا بدون نیاز به روانکاری خارجی، به راحتی روی چرخدندههای غیرفلزی حرکت کند و این امر منبع عمدهای از نگهداری را حذف کرده و آلودگی لجن توسط روانکار را جلوگیری میکند. علاوه بر این، کاهش قابل توجه وزن زنجیر باعث کاهش توان مورد نیاز برای کارکرد آن شده و مصرف انرژی را کاهش میدهد. در یک تصفیهخانه فاضلاب شهری، جایگزینی زنجیر فولادی با نوع غیرفلزی میتواند داراییِ پرتعمیر و نگهداری را به سیستمی تقریباً بدون دخالت انسانی برای سالها تبدیل کند. طراحی ماژولار بسیاری از زنجیرهای غیرفلزی امکان تعویض آسان لینکهای جداگانه در صورت آسیب را فراهم میکند و بدین ترتیب زمان توقف تجهیزات به حداقل میرسد. این فناوری به ویژه در کاربردهای بازسازی (رتروفریت) مزیت بزرگی دارد، زیرا وزن سبک آن تنش کمتری بر سازهها و سیستمهای محرک موجود وارد میکند. این فناوری انتخاب برتری برای مهندسانی است که به دنبال حداکثر کردن قابلیت اطمینان عملیاتی و کاهش حداقل هزینه کل مالکیت سیستمهای زنجیر و پره جمعآوری کننده خود هستند.