تصفیه ثانویه فاضلاب، مرحله بیولوژیکی فرآیند تصفیه است که پس از تصفیه اولیه انجام میشود. هدف اصلی آن حذف مواد آلی محلول و کلوئیدی است که پس از عملیات رسوبگذاری باقی ماندهاند. این کار عمدتاً از طریق استفاده از میکروارگانیسمها (باکتریها، پروتوزوا) انجام میشود که آلایندههای آلی را به عنوان غذا مصرف میکنند. فناوریهای متداول شامل فرآیندهای لجن فعال، فیلترهای قطرهای، کنتاکتورهای بیولوژیکی دوار (RBCs) و راکتورهای دستهای پیاپی (SBRs) میشوند. سلامت و کارایی این اکوسیستمهای بیولوژیکی کاملاً به کیفیت پسابی که از مرحله تصفیه اولیه دریافت میکنند، وابسته است. در همینجا ارتباط حیاتی با رسوبگذاری اولیه وجود دارد. اگر مخزن تهنشینی اولیه نتواند مقدار کافی از مواد جامد معلق را حذف کند، این مواد اضافی وارد راکتورهای بیولوژیکی مرحله دوم خواهند شد. این امر میتواند منجر به بارگذاری بیش از حد بر زیستتوده، افزایش تقاضای اکسیژن، عملکرد ضعیف در تهنشینی در مخازن ثانویه و در نهایت عدم دستیابی به اهداف حذف بار مصرف اکسیژن بیوشیمیایی (BOD) شود. دستگاههای برداشت لجن غیرفلزی هوکه نقشی غیرمستقیم اما حیاتی در محافظت از تصفیه ثانویه دارند. با تضمین عملکرد بهینه مخزن تهنشین اولیه از طریق برداشت مداوم و قابل اعتماد لجن، فناوری ما جریانی پایدار و با کیفیت بالا را به مرحله بیولوژیکی تأمین میکند. این امر به میکروارگانیسمها اجازه میدهد به بهترین شکل عمل کنند و تضمین میکند که فرآیند تصفیه ثانویه به حداکثر کارایی در حذف آلایندهها دست یابد و پسابی با کیفیت بالا تولید کند که برای مراحل پالایش بیشتر یا تخلیه مناسب باشد.