Το συστήματα συλλογής ιλύος αποτελεί το βασικό λειτουργικό στοιχείο ενός συστήματος καθίζησης, υπεύθυνο για τη φυσική μεταφορά των συσσωρευμένων στερεών κατά μήκος του πυθμένα της δεξαμενής προς μια θάλαμο συλλογής. Το σχέδιο και η κατασκευή του είναι καθοριστικοί παράγοντες για την απόδοση, την αξιοπιστία και τη συντήρηση ολόκληρου του συστήματος. Αποτελεσματικά συστήματα συλλογής σχεδιάζονται για να μεγιστοποιούν την απόδοση συλλογής, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την υδραυλική διαταραχή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επαναιώρηση των στερεών και υποβάθμιση της ποιότητας του εξερχόμενου νερού. Βασικές παράμετροι σχεδίασης περιλαμβάνουν τη γεωμετρία της λεπίδας, την επιφάνεια, τη γωνία κλίσης και τον συντελεστή τριβής του υλικού σε σχέση με τον πυθμένα της δεξαμενής. Για παράδειγμα, σε έναν πρωτοβάθμιο διαυγαστήρα αστικών λυμάτων, το σύστημα συλλογής πρέπει να συλλέγει αποτελεσματικά βαρύ, συχνά αμμώδη πρωτοβάθμιο ιλύ, χωρίς να σταματά ή να προκαλεί υπερβολική φθορά. Οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν μετατοπιστεί προς τη χρήση μη μεταλλικών υλικών για την κατασκευή των συστημάτων συλλογής. Αυτά τα υλικά, όπως ειδικά σύνθετα υλικά και πολυμερή, παρέχουν εν γένει ανοσία στη διάβρωση, ανωτέρα αντοχή στην αποτρίβηση και μειωμένο βάρος, το οποίο μειώνει την κατανάλωση ενέργειας από το σύστημα κίνησης. Ένα καλά σχεδιασμένο σύστημα συλλογής ιλύος λειτουργεί συνεχώς με ελάχιστη παρέμβαση, μειώνοντας σημαντικά το κόστος του κύκλου ζωής της μονάδας καθίζησης. Πρόκειται για ένα εξωτερικά απλό, αλλά ακριβώς μηχανικά σχεδιασμένο εξάρτημα, το οποίο είναι απαραίτητο για την αυτοματοποιημένη και αποτελεσματική λειτουργία οποιουδήποτε διαυγαστήρα, διασφαλίζοντας σταθερή απόδοση της διεργασίας και συμμόρφωση με τους στόχους επεξεργασίας.