صنعت انرژی جدید که شامل تولید باتری، تولید سلولهای خورشیدی و فرآوری سوخت زیستی میشود، پسابهای منحصر به فردی تولید میکند که حاوی فلزات سنگین، حلالها و سایر آلایندههای پیچیده هستند. سیستمهای روساز که در این بخش به کار گرفته میشوند باید به گونهای طراحی شوند که بتوانند با این چالشهای خاص کنار بیایند و اغلب نیازمند مقاومت استثنایی در برابر اسیدها، قلیاها و ترکیبات آلی مورد استفاده در فرآیندهای تولید هستند. سیستم روساز غیرفلزی به ویژه برای این محیط مناسب است، زیرا خوردگی گالوانیک را حذف میکند، فراوانی تعمیر و نگهداری را کاهش میدهد و از آلودگی آیونهای فلزی جلوگیری میکند که میتواند بر سیستمهای بازیابی یا بازچرخانی آب در مراحل بعدی مضر باشد. در یک سناریوی معمولی، چنین سیستمی در مخازن تهنشینی یک کارخانه باتری لیتیوم-یون عمل میکند، جایی که مسئولیت آن حذف هیدروکسیدهای فلزی رسوبکرده و سایر مواد جامد پس از فرآیند خنثیسازی و لختهسازی است. کارایی و قابلیت اطمینان روساز به طور مستقیم بر توانایی کارخانه در رعایت استانداردهای سختگیرانه تخلیه پساب و بازیابی مواد ارزشمنه از جریان پسماند تأثیر میگذارد. علاوه بر این، مصرف انرژی پایین و نیازهای حداقلی تعمیر و نگهداری یک سیستم روساز مدرن کاملاً با اصول پایداری بخش انرژی جدید هماهنگ است و هزینههای عملیاتی را بهینه میکند و در عین حال اهداف تولید سبز را پشتیبانی میکند. برای شرکتهایی که به دنبال بهبود عملکرد محیطزیستی و تضمین عمر طولانیتر داراییهای تصفیه آب خود هستند، سرمایهگذاری بر روی یک سیستم روساز که به طور خاص برای تحمل شرایط سخت صنعت انرژی جدید طراحی شده است، ضروری میباشد.