عبارت «تاسیسات تصفیه زهکشی» معمولاً برای توصیف واحدهایی به کار میرود که از رواناب آب سطحی، که به آن آب باران نیز گفته میشود، یا ترکیبی از آب باران و فاضلاب مدیریت میکنند. برخلاف تأسیسات متداول تصفیه فاضلاب که جریان اصلی ورودی آنها فاضلاب خانگی و صنعتی است، تأسیسات تصفیه زهکشی باید با نرخهای ورودی بسیار متغیر و بار آلایندههای ناشی از باران مقابله کنند. این تأسیسات باید با زیرساخت و ماشینآلات لازم تجهیز شوند تا بتوانند در برابر ورود ناگهانی آب و مواد زائد مقاومت کرده و با آنها کنار بیایند. فرآیندهای موجود برای تصفیه آب با حذف آلایندهها از قبیل مواد جامد معلق، هیدروکربنها، فلزات سنگین و مواد مغذی از طریق جداکننده روغن و آب، فیلتراسیون و رسوبگذاری عمل میکنند. قبل از اینکه آب تخلیه شود، بدنههای دریافتکننده آب وجود دارند. اجزای اصلی این سیستم شامل مخازن یا حوضچههای تهنشینی هستند. جمعآوری کارآمد لجن، جزء ضروری این سیستم محسوب میشود. در همینجا است که پاککنندههای غیرفلزی هوآکه کار میکنند. این پاککنندهها از کیفیت بسیار بالا و مقاومت عالی در برابر خوردگی برخوردارند. آنها برای کار در حوضچههایی طراحی شدهاند که ممکن است تغییرات شدیدی در سطح آب داشته باشند و رسوبات ساینده و مواد خورندهای که از جادهها و مناطق صنعتی وارد میشوند، در آنها وجود داشته باشد. در مناطق لجن و رسوبات کف ساینده، پاککنندههای هوآکه به طور کارآمد عمل میکنند. تأمین پاککنندههای هوآکه برای یک تأسیسات تصفیه زهکشی در یک پارک صنعتی نمونهای از این موضوع است. این پاککنندهها رسوبات و آلایندهها را تهنشین میکنند. آنها پس از بارشهای شدید کار میکنند و مانع تجمع مواد میشوند که میتواند باعث انسداد مخزن و کاهش سرعت فرآیند تصفیه شود. این امر تضمین میکند که تأسیسات از پارامترهای محیطی تخلیه خود فراتر نرود، منابع آب منطقه را از آلودگی محافظت میکند و علیرغم شرایط دشوار و متغیر ورودی، نیاز به مدیریت مستمر و دقیق دارد.