System skraplarki wtórnej zbiornika sedymentacyjnego to precyzyjny element mający kluczowe znaczenie dla procesu osadu czynnego. Jego główną funkcją jest delikatne oddzielanie i odprowadzanie biologicznie aktywnego kłaczkowatego osadu (tzw. return activated sludge, RAS) z powrotem do zbiornika napowietrzania, równocześnie usuwając nadmiar przetworzonego osadu (tzw. waste activated sludge, WAS) do dalszego przetwarzania. Kłaczki biologiczne w tych zbiornikach są lekkie i kruche; dlatego system skraplarki musi działać z dużą ostrożnością, aby nie rozerwać cząstek kłaczkowych i nie spowodować ich ponownego zawieszenia w ściekach oczyszczonych, co prowadziłoby do wysokiego mętnienia i naruszenia wymogów dopuszczalnych parametrów. Mechanizmy skraplarek do okrągłych wtórnych osadników są zazwyczaj projektowane z powolnym, ciągłym obrotem oraz ostrzami starannie ustawionymi pod kątem minimalizującym turbulencje. W oczyszczalni ścieków komunalnych wydajność tego systemu ma bezpośredni wpływ na stan całego jednostki biologicznego oczyszczania. Niezawodna i dobrze utrzymana skraplarka zapewnia stabilny i wysokiej jakości przepływ RAS, utrzymując niezbędną populację mikroorganizmów w zbiorniku napowietrzania, umożliwiając skuteczne rozkładanie materii organicznej. Z kolei niesprawna skraplarka może prowadzić do awarii procesu, w tym wypłukiwania osadu i spadku efektywności oczyszczania. Ze względu na kluczowe znaczenie tego urządzenia, skraplarki do zbiorników wtórnych są budowane z myślą o maksymalnej niezawodności, często wyposażone w materiały niereagujące na korozję, aby radzić sobie z wilgotnym środowiskiem, a także posiadające konstrukcję umożliwiającą konserwację bez opróżniania dużego zbiornika.