Unha planta de tratamento de augas residuais a bordo dun barco, obrigada polas regulacións da Organización Marítima Internacional (IMO) do Anexo IV do MARPOL, é un sistema compacto e robusto deseñado para tratar as augas negras e grises a bordo segundo un estándar estrito antes do seu vertido ao mar ou almacenamento para eliminación no porto. Estes sistemas deben funcionar de forma fiável nun entorno mariño difícil, caracterizado polo movemento constante do buque, vibracións, salinidade e restricións estritas de espazo e peso. Os procesos de tratamento adoitan incluír digestión biolóxica, filtración por membrana, desinfección e clarificación. Utilízanse unidades de sedimentación ou clarificación para separar flocs biolóxicos ou sólidos. O equipo interior debe ser excepcionalmente resistente á corrosión e duradeiro para soportar a atmosfera salina e húmida, así como a natureza corrosiva das augas residuais. A filosofía de enxeñaría de Huake aliñáse perfectamente con estas esixencias tan rigorosas. Aínda que os sistemas a bordo son moi especializados, o principio fundamental de usar materiais non metálicos e resistentes á corrosión para compoñentes críticos como mecanismos de recollida de lodos é directamente aplicable. Un sistema de raspa construído con compostos avanzados de Huake sería inmune á corrosión da auga salgada, asegurando un funcionamento continuo e fiabilizable sen fallos. Esta confiabilidade é fundamental para o cumprimento das normas polo buque e para evitar paradas operativas durante as viaxes. Para un transatlántico ou un gran buque cargueiro, este tipo de equipo fiabilizable garante un rendemento de tratamento ininterrompido, protexendo o medio mariño e evitando multas considerables por incumprimento, o que o converte nunha solución ideal para aplicacións mariñas tan duras.